A Sheep Fleeing its Herd

A Pomak folktale as it has been orally narrated in Greek.

 

Είχε κάποτε μια κόρη έναν πατέρα ο οποίος κανόνιζε με μια γειτόνισα του να την πάρει, να την παντρευτεί. Είχε και αυτή παιδιά, είχε δυο κόρες και αυτός είχε μια κόρη. Αλλά πολύ την αγαπούσε την κόρη του, επειδή ήταν από τη γυναίκα που ήθελε, την οποία αγαπούσε, αλλά του πέθανε.

Ε, μαζεύτηκαν, αλλά η μητριά καθόλου δεν την αγαπούσε την κόρη του, επειδή ήταν πολύ καλή – ό,τι και να της έλεγε το ’κανε. Μέχρι που μια μέρα, λέει στον άνθρωπο:

– Eάν θέλεις να ζήσουμε μαζί, την κόρη σου, λέει, θα την πάρεις και θα την αφήσεις στο λιβάδι. Εάν όχι, θα σε αφήσω.

Ε, παίρνει ο πατέρας την κόρη του και λέει:

– «Άντε να πάμε να μαζέψουμε ξύλα».

Πήγαν στο λιβάδι, για να μαζέψουν ξύλα και μετά το μεσημέρι της λέει ο πατέρας:

– «Ξάπλωσε, λέει, να σε χαϊδέψω!» Και την παίρνει ο ύπνος.

Όταν ξύπνησε, στο κεφάλι της είχε μια πέτρα και ένα κουλούρι. Έψαξε τον πατέρα της, εδώ ο μπαμπάς της, εκεί ο μπαμπάς της, πουθενά ο μπαμπάς της. Άρχισε να κλαίει το κορίτσι. Κάποια στιγμή άρχισε να βραδιάζει και εκείνη κύλησε το κουλούρι και λέει:

– «Όπου πέσει το κουλούρι, εκεί και εγώ να πέσω!» Και έπεσε πάνω σε μια καλύβα.

Είχε τρεις εργάτες που ζούσαν στην καλύβα, αλλά όταν μπήκε η κοπέλα στο σπίτι, ήταν πολύ βρώμικο, δεν ήταν καθόλου καθαρό. Όταν το πρωί ξημέρωσε, και αφού ξεκουράστηκε η κοπέλα σηκώνεται, σκουπίζει, σφουγγαρίζει, τακτοποιεί, μαγειρεύει και κρύβεται. Όταν γύρισαν τα αγόρια από τη δουλειά, είδαν ότι άλλο έγινε το σπίτι. Έγινε πολύ ωραίο, καθαρό.

Λέει ο ένας, ο μεγάλος αδελφός:

– «Πηγαίνετε, λέει, εσείς στη δουλειά, εγώ θα κάτσω, λέει, να την περιμένω, να δω ποια έρχεται να μας καθαρίζει το σπίτι, λέει».

Την άλλη μέρα το πρωί, όπως ήταν κουρασμένος από την προηγούμενη μέρα, αποκοιμήθηκε. Αυτή πάλι σηκώνεται, σκουπίζει, τακτοποιεί, μαγειρεύει μεσημεριανό και έρχονται από τη δουλειά.

– “Την έπιασες, λέει, ποια έρχεται, λέει, να μας καθαρίσει;”

– “Όχι βρε, λέει, δεν μπόρεσα να την πιάσω, λέει, με πήρε ο ύπνος”.

Την άλλη μέρα λέει ο δεύτερος αδελφός:

– «Άσε, λέει, εσύ πήγαινε στη δουλειά, εγώ θα μείνω, λέει, να φυλάω στο σπίτι». Και ο δεύτερος αδελφός αποκοιμήθηκε και εκείνη πάλι καθάρισε.

Την τρίτη μέρα, τρεις μέρες μετά, έρχεται ο μικρότερος αδελφός και λέει:

– «Εγώ θα κάτσω και δε θα κοιμηθώ, θα περιμένω».

Όταν το μεσημέρι βγαίνει η κοπέλα από κει που ήταν κρυμμένη, για να καθαρίσει, την πιάνει ο μικρότερος και της λέει:

– «Εσύ τι θέλεις εδώ;»

– «Αμ’ εγώ, έτσι κι έτσι, λέει, ο μπαμπάς με πήγε να μαζέψουμε ξύλα και με άφησε, λέει, και εγώ είπα: Όπου πέσει το κουλούρι, εκεί να πέσω κι εγώ και έπεσα στο δικό σας σπίτι».

– «Τον πιθύμισες, λέει, τον μπαμπά σου;»

– «Πολύ τον πιθύμησα και θέλω να γυρίσω στον μπαμπά μου».

– «Ας είναι, λέει, αύριο το πρωί θα σηκωθείς και θα πας, λέει, να σκάψεις κάτω από την κόκκινη μηλιά, ό, τι βγει, δικό σου είναι!».

Σηκώνεται η κοπέλα το πρωί, σκουπίζει, μαγειρεύει, τακτοποιεί, πλένει, και πηγαίνει και σκάβει κάτω από την κόκκινη μηλιά. Βγαίνει ένα πολύ όμορφο γκρίζο άλογο, ήταν ολόκληρο φορτωμένο με χρυσά. Καβαλάει το άλογο, κι εκείνο την πήγε στο σπίτι της και φώναξε όταν έφτασε:

– «Ει, μπαμπά, ει, μπαμπά!»

Βγήκε ο μπαμπάς της, τι να δει: ένα πολύ όμορφο άλογο.

– «Εμ, εσύ, λέει, κόρη μου, πως βρήκες το δρόμο και γύρισες;»

– «Αμ, να, λέει, έτσι και έτσι έκανα».

Και λέει η μητριά:

– «θα πας και τη δική μου την κόρη!»

Και την ρώτησε:

– «Τι έκανες;»

– «Α, λέει η κοπέλα, όπου έπεσε το κουλούρι, λέει, και εγώ εκεί έπεσα, έφαγα, ήπια, έκατσα, κοιμήθηκα, λέει και μου είπαν να ένα άλογο και πήγαινε σπίτι σου».

Στέλνει και πηγαίνει και τη δική της κόρη. Την πρώτη μέρα – δεν έκανε τίποτα, τη δεύτερη μέρα πάλι τίποτα, την τρίτη μέρα της λένε τα αδέλφια:

– «Πάρε και σκάψε κάτω από την άσπρη μηλιά, ό, τι βγει, δικό σου να’ ναι!»

Βγαίνει ένα, λέει, κουτσό και τυφλό γαϊδούρι, φορτωμένο με φίδια. Έφαγαν τα φίδια την μητριά και την κόρη της. Και το μικρότερο αγόρι παίρνει την κοπέλα που ήταν εργατική. Και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.